Subsidieer een elektrische auto voor zorgprofessionals

In 2021 stonden we met de afdeling en klepperende eendenbekken nog in de hal van het ziekenhuis actie te voeren voor een betere cao: “We trekken onze bek open.” Afgelopen jaar heb ik als verpleegkundige vooral actiegevoerd voor een gezonde leefomgeving. Als we verandering willen, moeten we immers van ons laten horen!

Mijn actiehart heb ik nooit onder stoelen of banken gestoken. Collega’s grappen vaak dat door mij alleen al de CO2-footprint van de afdeling naar beneden gaat. De discussies in de koffiekamer over wat er allemaal zou moeten veranderen, zijn soms verhit. Maar iemand moet beginnen met het goede voorbeeld geven, en overgaan tot actie!

Echte verandering komt volgens mij pas met de juiste intrinsieke motivatie en de juiste wetenschappelijke informatie. Weten we wel genoeg van de problemen die er zijn en nog komen? En wat betekent dit voor mij als mens, of zorgprofessional? Of is het toch nog een te ver-van-mijn-bedshow?

Afgelopen jaar stond actiegroep XR (Extinction Rebellion) volop in de belangstelling met hun acties op de A12 tegen fossiele subsidies. En recent kopten de kranten dat tijdens de klimaattop in Dubai een akkoord is bereikt om het gebruik van fossiele brandstoffen af te bouwen.

Met fossiele subsidies hebben wereldwijd diverse overheden in het verleden het gebruik van olie, kolen en gas financieel aantrekkelijk gemaakt en daarmee de fossiele industrie gestimuleerd. Maar bij verbranding van olie, kolen en gas komen veel broeikasgassen (CO2) en andere schadelijke stoffen vrij die bijdragen aan opwarming van de aarde en ons milieu aantasten. En die klimaatcrisis is ook een gezondheidscrisis aan het worden.

Hoe bovenstaande problemen de zorg raken? Denk aan al die duizenden collega’s die dagelijks voor verschillende diensten met de auto naar het werk komen. Zorginstellingen willen dat je onregelmatige diensten komt draaien en gaan er tegelijkertijd zomaar van uit dat je een auto hebt. Of dat je die aanschaft om jezelf in de avond en nacht naar je werk te brengen! Want met de fiets gaan is niet veilig of dichtbij genoeg en het ov rijdt niet altijd (meer). En tja, met onze salarissen kan een (tweedehands) elektrische auto er toch echt niet altijd vanaf.

Nog een voorbeeld: denk aan alle elektrische apparaten, datacentra voor de opslag van digitale gegevens en het gebruik van al die plastic wegwerpproducten. Allemaal mogelijk door het gebruik van fossiele brandstoffen. Sponsort de zorg de fossiele industrie hiermee niet enorm?

Aantrekkelijke alternatieven

De aarde staat in brand, maar het gebruik van fossiele brandstoffen kan omlaag als er innovatieve oplossingen voor de problemen worden ingevoerd. Hoe kunnen we de handen ineen slaan en uitkijken naar aantrekkelijke alternatieven? Door bijvoorbeeld iedereen die onregelmatige diensten draait, gebruik te laten maken van een elektrisch (deel)wagenpark. Of door overheidssubsidies voor elektrisch vervoer voor alle zorgprofessionals. Dat is gelijk een mooie extra arbeidsvoorwaarde die nieuwe zorgprofessionals kan aantrekken. Zie het als een extra beloning voor hun harde werk en inzet. Het is bovendien een betere investering dan het continu aantrekken van zzp’ers voor extra diensten en allerlei consultancy-projecten.

Ben ik activistisch? Misschien. Maar ik wil vooral een mooie en gezonde wereld voor iedereen, nu en in de toekomst. Daarom heb ik dit jaar samen met mijn zoontje tussen 80.000 gelijkgezinden meegelopen in de Klimaatmars. De groep collega’s uit de zorg die zich zorgen maakt en meeloopt, was aanzienlijk gegroeid.

Zie ik jou daar in 2024 ook?